รสนิยม

ร้อง และ ฟัง

  เรามักจะได้ยินเสียงคนเมืองกรุงมักจะพูดเสมอถึงความล้าสมัย และความน่าเบื่อ ของเพลงลูกทุ่งที่เป็นที่นิยมมากของชาวต่างจังหวัด ทำให้ผมนึกสนุกอยากลองหามาฟังบ้างเพื่อเปิดโลกคับแคบของตัวเอง พอฟังได้ไปซัก 2-3เพลงก็รู้สึกได้ว่า คนกรุงอย่างเราๆช่างไม่มีความสุนทรีย์เอาซะเลย

  เพลงลูกทุ่งช่างเต็มไปด้วยเนื้อหาที่เรียบง่าย เข้าใจง่าย และ เต็มไปด้วยภาษาที่สวยงาม มากเสียกว่าเพลงสตริงค์ที่ผมเคยชอบฟังเสียอีก อีกสิ่งที่เห็นได้ค่อนข้างชัดเจน นักร้องมักจะมีเสียง และความสามารถในการร้องเพลงนำหน้าตามาเสมอๆ แต่ก็พอมีให้เห็นบ้างที่ขายอย่างอื่นมากกว่าเสียง แต่โดยมากนักร้องลูกทุ่งมักจะมีเสียงที่เป็นเสน่ห์ และเอกลักษณ์เอามากๆ ที่สำคัญลองสังเกตุครับว่า คนเมืองกรุงมักฟังเพลงเมื่อต้องการฆ่าเวลา หรือระหว่างทำกิจกรรมบางอย่าง บางครั้งยังหมายถึงการสร้างพื้นที่ส่วนตัวเพื่อไม่ต้องการให้ใครเข้ามายุ่งด้วย แต่คนฟังลูกทุ่งนั้นต่างออกไป มักจะเปิดฟังเมื่อว่าง หรือพักผ่อนจากการงาน ว่าไปแล้วบางทีคนต่างจังหวัดอาจจะเป็น

กลุ่มคนที่มีรสนิยมในการฟังเพลงที่สูงกว่าพวกเราๆก็เป็นได้ เลือกฟังจากเสียงร้องที่สุขุม ทำนองที่เนิบๆเพื่อได้ลิ้มรส ตัวโน๊ต เครื่องดนตรีทีละชิ้น และสัมผัสอารมณ์เพลงที่ละประโยค 

แทนที่จะฟังเพลงที่มีเนื้อหางงๆ ประกอบกับดนตรีสังเคราะห์ และท่าเต้นอันทันสมัย แต่ไม่ทันได้สำผัสสิ่งใด เพลงก็จบลงไปซะแล้ว

  สำหรับผมสุนทรียศาสตร์ เป็นเรื่องของรสนิยมส่วนบุคคล บทความไม่ได้ต้องการกล่าวว่าใครแค่ชวนคิดเล่นๆพอขำๆ สนุกๆนะครับ

** การนำบทความ และ ภาพบนเวปไปใช้กรุณาให้เครดิตผมด้วยนะครับ 

เฟี้ยว
11 มีนาคม 2557